کیسه های PE با انواع دیگر کیسه های پلاستیکی از چند جهت کلیدی متفاوت است:
ساختار و طراحی:
کیسه‌های گاست: دارای کناره‌های قابل افزایش (گوست) هستند که به کیف اجازه می‌دهند عرض و ظرفیت آن افزایش یابد. این طرح برای بسته بندی اقلام حجیم یا نامنظم ایده آل است.
کیسه های تخت: کیسه های ساده و غیر قابل باز شدن هستند که اغلب برای اقلام کوچکتر یا آنهایی با شکل و اندازه ثابت استفاده می شوند.
ظرفیت:
کیف های Gusset: با توجه به کناره های قابل گسترش، می توانند محصول بیشتری را در خود جای دهند و با اشکال مختلف سازگار شوند و برای وسایلی که نیاز به فضای بیشتری دارند مناسب می شوند.
کیسه های تخت: ظرفیت آنها ثابت و محدود به ابعاد آنهاست، بنابراین برای اقلامی که در ساختار مسطح و غیر قابل انبساط آنها قرار می گیرند، بهترین هستند.
ثبات:
کیسه‌های گاست: این کیسه‌ها ثبات را ایجاد می‌کنند و به کیسه کمک می‌کنند در هنگام پر شدن به حالت عمودی بایستند، که برای اهداف نمایش و جابجایی آسان‌تر مفید است.
کیسه های مسطح: معمولاً برای ایستادن به تکیه گاه اضافی نیاز دارند و ممکن است هنگام پر شدن آنقدر پایدار نباشند.
مورد استفاده:
کیسه های Gusset: معمولا برای بسته بندی اقلام فله ای مانند محصولات غذایی، غذای حیوانات خانگی و لوازم صنعتی استفاده می شود که در آن کیسه باید مقادیر و اشکال مختلفی را در خود جای دهد.
کیسه های تخت: اغلب برای اقلام کوچکتر و مسطح تر مانند قطعات کوچک، اسناد یا کالاهای مصرفی سبک استفاده می شود.
ظاهر:
کیسه‌های Gusset: آنها اغلب دارای ویژگی برجسته‌تر و قابل مشاهده‌تری هستند که می‌تواند برای برندسازی و دیده شدن در تنظیمات خرده‌فروشی مفید باشد.
کیف های مسطح: ظاهر آن ها به دلیل عدم قابلیت انبساط عموما ساده تر و کمتر چشم نوازتر است.
انتخاب بین کیسه های پلی اتیلن و سایر انواع کیسه های پلاستیکی به نیازهای خاص محصول بسته بندی شده از جمله اندازه، شکل و نیازهای نمایشگر آن بستگی دارد.3
