در سال های اخیر، جهان به طور فزاینده ای از اثرات مضر آلودگی پلاستیک بر محیط زیست ما آگاه شده است. کیسه های پلاستیکی به ویژه به دلیل عمر طولانی و مقاومت در برابر تخریب توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده اند. با این حال، یک راه حل بالقوه در قالب کیسه های پلاستیکی قابل تجزیه با نور پدیدار شده است.
کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر همانطور که از نام آن پیداست، طوری طراحی شده اند که در معرض نور قرار بگیرند. این کیسه ها حاوی مواد افزودنی هستند که روند تخریب را تسریع می کنند و باعث می شوند در طول زمان به قطعات کوچکتر تجزیه شوند. مزیت اصلی کیسه های تجزیه پذیر نور این است که برخلاف کیسه های پلاستیکی سنتی صدها سال در محیط باقی نمی مانند. با این حال، درک این نکته ضروری است که کیسه های تجزیه پذیر با کیسه های زیست تخریب پذیر یکسان نیستند. در حالی که کیسه های زیست تخریب پذیر به عناصر طبیعی تجزیه می شوند، کیسه های تجزیه پذیر نور به سادگی به قطعات کوچکتر تقسیم می شوند.
یکی از مزایای قابل توجه کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر، پتانسیل آنها برای کاهش تجمع زباله های پلاستیکی در محل های دفن زباله و اقیانوس ها است. کیسه های پلاستیکی سنتی صدها سال طول می کشد تا تجزیه شوند و آسیب های زیست محیطی شدیدی به بار آورند. از سوی دیگر، کیسه‌های قابل تجزیه نوری می‌توانند در مدت زمان بسیار کوتاه‌تری تخریب شوند و به طور بالقوه تأثیر آنها را بر اکوسیستم‌ها به حداقل برسانند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که فرآیند تخریب به شرایط خاصی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا اشعه ماوراء بنفش نیاز دارد. در محیط های تاریک، کیسه ها ممکن است برای مدت طولانی دست نخورده باقی بمانند و کارایی آنها را محدود کند.
علیرغم مزایای بالقوه کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر، برخی از کارشناسان استدلال می کنند که آنها راه حل جامعی برای مشکل آلودگی پلاستیکی نیستند. یکی از نگرانی ها این است که تکه تکه شدن کیسه های تجزیه پذیر نور به میکروپلاستیک های کوچکتر همچنان می تواند تهدیدی برای حیات دریایی و اکوسیستم ها باشد. این میکروپلاستیک ها می توانند به راحتی توسط حیوانات دریایی با غذا اشتباه گرفته شوند که منجر به بلعیدن و آسیب احتمالی می شود. علاوه بر این، تولید کیسه های تجزیه پذیر نور نیاز به استفاده از مواد افزودنی دارد که ممکن است نگرانی های زیست محیطی جدیدی ایجاد کند. در نظر گرفتن کل چرخه عمر این کیسه ها از جمله تولید، استفاده و دفع آنها بسیار مهم است.
در حالی که کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر نور امیدی را در مبارزه با آلودگی پلاستیکی ارائه می دهند، اما آنها نوشدارویی نیستند. توانایی آنها برای تخریب در شرایط خاص مزایایی را فراهم می کند، اما تأثیر بالقوه آنها بر زندگی دریایی و محیط زیست باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. ادامه کاوش و سرمایه گذاری در جایگزین های پایدارتر مانند کیسه های قابل استفاده مجدد و مواد زیست تخریب پذیر ضروری است. در نهایت، مقابله با بحران آلودگی پلاستیک نیازمند یک رویکرد چند وجهی است که شامل تغییرات رفتار مصرف‌کننده، مقررات دولتی و راه‌حل‌های نوآورانه است که پایداری زیست‌محیطی را در اولویت قرار می‌دهد.
